plīšķata

*plìšķata 2 (erschlossen aus ostle. plèiškata), etwas ungemein Dünnes od. Flaches, z. B. ein Brotlaib, der sich gesenkt hat Mar. n. RKr. XV, 131 und XVII, 135. Wenn mit šķ aus kšķ, zu plīksts.

Avots: ME III, 349