ponckāt

ponckât, -ãju,

1) "ponckas taisīt" Dond.;

2) poñckât, tr., wickeln, (in alte Kleider) hüllen
Widdrisch, Salis. Refl. -tiês,

1) = ponckāt 1 Dond.: kamdēļ tâ ponckājies un lupatas izsviedi!

2) sich (in alte Kleider) wickeln; einhüllen
Salis;

3) trödeln
Salis.

Avots: ME III, 375