precenieks

precenieks, s. precinieks.

Avots: ME III, 384


precenieks

precenieks,

1): auch Nigr.;

2): precē mani preceniece (Var.: precenieks) BW. 25469. dzērēm Annai preceniekus (= precības) Lemb., Peb.

Avots: EH II, 314