puņģis

puņģis,

1) auch puņģe St., U., ein an einen Baum gehängter Bienenstock
Roop n. U., Buschhof: puņģis, kas augstu ievilkts Lietavas uozuolā Lautb. Indulis un Ārija 86;

2) ein aus Brettern zusammengezimmertes, in einen Baum zu hängendes Starenhäuschen
Selb., Eckengraf;

3) der Bauch
(scherzhaft) Fest.;

4) verächtliche Bezeichnung einer Person:
man bij viens vīra puņģis nāburguos audzējams BW. 9397, 2 var. kur tas mūsu svaiņa punģis? 22973, 8 var. Vgl. puncis pundzītis, puņķis II und buņģis 2, 4 und 5.

Avots: ME III, 413, 414


puņģis

puņģis,

1): auch (mit ùņ 2 ) Oknist, Sonnaxt: steidziet, puiši, puņģus vilkt! ... nuo Leišiem bites nāca Tdz. 51741;

2): auch (mit ùņ 2 ) Sonnaxt;

3): zē̦ns pielicis pilnu puņģi ar ābuoļiem PV.;

4): tāds kâ p. (von einem dicken Lebewesen niedrigen Wuchses)
Sonnaxt;

5) der Setzkorb bei der Neunaugenfischerei
(mit uņ̂ 2 ) Salis.

Avots: EH II, 326