pušpuš- (li. pusiáu-), = pus-, halb, halbwegs (mundartlich in gewissen Zusammensetzungen gebraucht; in Dond., Arrasch, C., Salis, Behnen, Golg. sei nur pus- gebräuchlich, in Ronneb. puš- nur in pušbĩbele, puščũčis, pušmuca, in Nigr. - in pušpũrs).Avots: ME III, 437
pušpuš Seyershof, in der Verbindung pa puš, unangenehm: tas nu bij viņam pa p., kad es sacīju, lai nedze̦nas man virsū.Avots: EH II, 335