raicīt

I raicît "treiben" Wandsen.

Avots: ME III, 469


raicīt

II râicît 2 , -ku, -cĩju Saikava, Kreuzb., Furchen ziehen Druw. n. RKr. XVII, 75, Lis., Laud.; > mundartlich roicît U.; die Erde auflockern: auguošiem kartupeļiem mē̦dz pāris reizes pieart jaunu zemi pie lakstiem, ar kuo arī iznīcina auguošās nezâles; tuo sauc par raicīšanu Laud. Woht iaentisch mit II. raikýti "(Brot) mehrfach in Schnitte schneiden"; vgl. le. rika. riecenis und rìekt 2 "(Brot) schneiden; zum ersten Mal pflügen".

Avots: ME III, 469


raicīt

II ràicît 2 ,

1): "izdzīt jaunā rudzu tīrumā vagas ūdens nuotecēšanai" Heidenfeld, Prl., Saikava; ‡

2) (nach der Saat aufgekommenes Gemüse) lichten
(mit aĩ) Ramkau.

Avots: EH II, 351