rèibinât C., fakt. zu rèibt, tr., schwindelig machen, betäuben, berauschen: jūtas, kas... mani... mulsina un reibina JR. IV, 35, -reibinuošs* dzēriens, berauschendes, alkoholisches Getränk.

Avots: ME III, 505

rèibinât: viļņi tâ nereîbina ² cilvē̦ku kâ rullis Salis.

Avots: EH II, 363