riebtin

riêbtin, Adv., zur Verstärkung von riêbt(iês): tāda bezkaunīga valuoda man riebtin riebj Sassm. dzīve tam riebtin riebj Vēr. v. J. 1904, S. 370. šis āksts man. riebtin riebjas! Seibolt.

Avots: ME III, 543