rieklis
riêklis Kr., U., riekls Naud., Lautb.,
1) ein Zänker
(riêklis 2 Wolgunt, Ruhental), Widerbeller U.: riekļu mēlēm Glück Psalm 31, 21. pil(n)s nams arkaujamiem luopiem ar riekļiem (ein Haus voll Geschlachtetes mit Hader) Spr. Sal. 17, 1. elles rieklis, der Teufel U. riekļa (riekla St.) kuņa, ein zänkisches Weib U., Lautb.;
2) riêkls 2 Sessau, einer, der von allen verspottet, verachtet wird
Naud.: vai tad man par rieklu visiem jābūt? Zu riêt.
Avots: ME III, 544
1) ein Zänker
(riêklis 2 Wolgunt, Ruhental), Widerbeller U.: riekļu mēlēm Glück Psalm 31, 21. pil(n)s nams arkaujamiem luopiem ar riekļiem (ein Haus voll Geschlachtetes mit Hader) Spr. Sal. 17, 1. elles rieklis, der Teufel U. riekļa (riekla St.) kuņa, ein zänkisches Weib U., Lautb.;
2) riêkls 2 Sessau, einer, der von allen verspottet, verachtet wird
Naud.: vai tad man par rieklu visiem jābūt? Zu riêt.
Avots: ME III, 544