I rìekt ² ,

1): auch Rudzētas, Welonen; man tur vēl viens riekums jāriec Saikava;

2): auch Warkl. n. FBR. XI, 122. ‡ Subst. riecējs, wer zum erstenmal (ein Neuland) pflügt:
riecēja un līdumnieka darbu Sprūdžs in J. Grīna Valoda V (1936), 204.

Avots: EH II, 378

‡ II riekt, zu erschliessen aus sariekt II.

Avots: EH II, 378

rìekt ² (li. riẽkti dass.), -cu,

1) (Neuland) zum ersten Mal pflügen
Saikava, Warkh., Warkl., Meiran;

2) (eine Brotschnitte) schneiden
Gr.-Buschhof. Zu rika.

Avots: ME III, 545