riešķi

riešķi, Adv., oft Oppek. n. U.; mit ostle. ie aus ē? In diesem Fall vielleicht zu urgerm. *vrēƥu- (bei Fick Wrtb. III4, 416), ai. vrāta-ḥ "Haufe, Trupp", Wahrscheinlich ist aber r- hler ein Lesefehler für c- (vgl. cēšķi dass.).

Avots: ME III, 548