roza

roza Sassm., Dond., der Schanker: tam cilvē̦kam ir roza.

Avots: ME III, 552


roza

ruôza: eine Granddüne (mit uo) BielU.; eine Erhöhung in einem Sumpf od. Wald Saikava; ein Stück Land, das höher ist als die Umgebung (mit 2 ) Siuxt; "duobums" AP.; weitere Angaben darüber und Belege bei Plāķis RKr. XXII, 121 ff. und Plvv. I, 192.

Avots: EH II, 393


roza

I ruôza Druw., Adsel, Arrasch, Aahof, ruoze U., ruôze 2 Matk., Bl., ruozis U., ruozins U., ein Hügelrücken in Wald (Adsel) und Morast (Schwanb.) U., Druw., Nerft; der Bergrücken; eine Erhöhung in einer Ebene Wolm. (ruoza); ein Hügel Grünh., Matk., MSil.; (mit uõ) Kr., Nerft; ruoza, eine trockene Stelle im Morast Burtn.; ruoza, ein Hügel od. eine trockene Stelle im Kieferwald Daudsewas; eine Halbinsel auf einer Wiese (?) Ruj. n. U.; "eine kleine Wiese od. ein Bächlein zwischen Feldern" Ronneb. (ruoza); ruôza, eine kleine Wiese zwischen Feldern od. im Wald Trik., Notk.; ein Streifen Laubholz im Fichtenwalde Walk n. U.; ruoza, ein schmaler Streifen Land N.-Peb.; ruôza, ein schmaler und erhabener Streifen Land, der eine Grenze bildet Bers.; Reihe, Schicht, Stapel: salikt burkānus, žagarus, saknes ruôzā Planhof, Wrangelshof; ein offener Ort im Walde Saucken n. U.; ein Nadelwald Aahof; eine Niederung Arrasch, (ruôza) Nötk.; eine Schlucht Eichendorff, Schlampen (ruôza 2); ruôza, eine Vertiefung Heidenfe1d; eine schmale Vertiefung zwischen zwei Anhohen Druw.; kalnu ruoza Konv˙l 794. smilšu ruoziņa K. Müller 46, ein Sandhügel. uz ruoziņas audzis milzīgs uozuols LP. V1I, 340. ruozas klajā paugurā Juris Brasa 172. lai veicinātu dzīvību birzē un ruozā Vēr. II, 408. pļavas vidū ruoza I, 257. šmauguo ruozu, kuŗa kâ gŗāvis skrēja uz Juodupes straujuo piete̦ku Veselis Saules kapsē̦ta 83. In der Bed. "Erhöhung, Hügel" zu ruozît (s. dies)? Dagegen in der Bed. "Streifen, Wiese, Reihe, Niederung, Schlucht" wohl zu li. rúožas "Strich, Streifen, Schramme", rė´žti "schneiden, furchen`, rė˜žis "Ackerstreifen", čech. ráz "Hieb", gr. ρ˚ήγῡμι "reisse, durchbreche", ρ˚ώξ "Riss, Spalt" u. a. (bei Trautmann Wrtb. 245 f.). Die beiden Wurzetn lassen sich im Le. nicht mehr reinlich sondern. Genau mit ruôza "Schlucht" deckt sich gr. ρ˚ωγή "Spalt".

Avots: ME III, 585


roza

II ruôza 2 Katzd., Siuxt, Sassm., ein herrliches Leben: kāzās mums bija ruoza: ēdām, dzērām un dancuojām kā traki Katzd. meitas piedzē̦rušās, nu tik ir ruoza! ebenda. kad kungi nebūs mājās, tad tik mums būs ruoza Sassm.; eine Versammlung junger Leute zum Amusement Rothof. Wohl zu ruozīties 1.

Avots: ME III, 586


roza

II ruôza 2 : nu tik guovīm r., - gul vienā sìenā Siuxt.

Avots: EH II, 393


roza

III ruoza (mit "uô"), eine Stelle im Brett, wo sich das Brett trocknend gekrümmt hat Lennew. Zu ruozīties 1.

Avots: ME III, 586


roza

IV ruôza "wer sich zu rekeln pflegt" Warkl.; Zu ruozīties 1.

Avots: ME III, 586