rūnis

I rūnis,

2): auch BW. 34609.

Avots: EH II, 388


rūnis

‡ II rũnis AP., die Morchel; vgl. rũniķi.

Avots: EH II, 388


rūnis

rūnis,

1) auch rūnens L., ein Wallach L., Salis n. U.;

2) (ein verächtl. Demin. rūnelis BW. 34609) der Kastrierer
Lems. n. U. Nebst estn. rūn "Wallach" aus mnd. rune dass.? Vgl. übrigens Schrader IF. XVII, 33 und Lehmann KZ. XLI, 392 f.

Avots: ME III, 570