sīts

I sīts, ein Jagdspiess L., U., Bielenstein Holzb. 585, Bärenspiess U.: asuo dzelzs sītu Druva II, 440. Wenn mit sī- aus ide. k̑ṇ-, zu ahd. nantag "stechend, scharf", gr. χεντεῖν "stechen", χοντός "Stange", bret. kentr "Spitze" nach Wiedemann BB. XXVII, 199, Boisacq Dict. 434.

Avots: ME III, 855


sīts

II sìts 2 Gr.-Buschhof, Warkl., satt Infl. n. U.; aus r. сытъ dass.

Avots: ME III, 855


sīts

II sìts 2: būsi sītāks Pas. VIII, 94 (aus Kokoreva).

Avots: EH II, 493