sadināt

sadinât,

1) tadeln, verschmähen
Mag. IV, 2, 139;

2) versprechen
L.; wahrscheinlich fehlerhaft für zadinât (s. dies).

Avots: ME III, 610


sadināt

‡ sadinât (mit hochle. a < e, od. mit hochle. ā < ē̦?), = stãdît 2: sadināju pupas Pas. V, 153 (aus Makašēni). Vgl. li. sodìnti und apr. III p. prs. saddinna und sedinna.

Avots: EH II, 403