sadumpjot

sadum̃pjuôt, sadum̃puôt, tr., emporen, zum Aufstand reizen: citi mē ģināja tuo sadumpuot pret Parīzi Konv. 2 3571. Refl. -tiês, sadum̃pêtiês PS., Ruj., Kandau, Widdrisch, Schwanb. u. a., sich empören, sich zum Aufruhr vereinen U.

Avots: ME III, 616