I sasmèļķêt ² , zu lange in der Wärme gehalten verderben (intr.), einen schlechten Geschmack bekommen (z. B. vom Brot und gekochten oder gebratenen Kartoffeln) Sessw., Fehsen: plāceņi, kartupeļi sasmeļķējuši (nedabūjuši īstajā laikā atdzist, sagandējušies) Laud. - Auch: sasmeļķē̦ta (verdorbenes) maize Vank.

Avots: ME III, 739

II sasmeļˆķêt "sehr fein zerbröckeln (tr., z. B. Heu)" Smilten, Adsel; die Hülsen nachlassend die Körner ausfressen: peles sasmeļ˜ķējušas kaņepes N. - Peb.

Avots: ME III, 739