sausne

sàusne Ronneb., Smilt., sàuksne Planhof, sausna Laud., gew. der Plur. sausnes C., Mag. IV, 2, 91, U., Adleenen; Bers. n. A. XVI, 284, N. - Peb., sàusnes 2 Neu - Rosen, auch sausnēji U., der männliche Hanf, Passhanf: es izaugu pie bāliņa kâ sausnīte kaņapēs BW. 9652, 1. - rudzu sausnītes, euphrasia odontites L. Stockm. n. RKr. III, 70. sàusne 2 Warkl., eine verdorrte Stelle am Baum.

Avots: ME III, 776


sausne

sàusne: in der Bed. "Passhanf" auch AP., A.-Schwanb., Auleja, Kaltenbr., Nerft, Oknist, Ramkau, Schujen, Sonnaxt; eine halbverdorrte Fichte od. Kiefer A.-Schwanb.

Avots: EH XVI, 461