sačam̃mât,

1) "unachtsam fassen, unordentlich zusammenfalten":
saluoki kārtīgi: nesačammã! Salisb.;

2) mit Abfällen vollstreuen:
maisus bāžuot te tik daudz sačammāts Dond.

Avots: ME III, 604

sačam̃mât,

1): zerknüllen
(mit àm ² ) Stom.; ‡

3) "ar pilnu muti saēst (apēst)" Stom.

Avots: EH II, 400