sirot

siruôt, s. siŗuôt.

Avots: ME III, 848


sirot

I siruôt: auch Salis (sirat), ("klejuot") Orellen. Refl. -tiês "Spaziergang machen" Stender Deutsch-lett. Wrtb.

Avots: EH II, 489


sirot

‡ *II siruôt zu erschtiessen aus apsiruôt II.

Avots: EH II, 490