skars

‡ *skars (od. *skaŗš?), voller Schoten (s. skari ); rispig (?): aug liniņi skari (Var.: zaru zaris ) BW. 28316 var.

Avots: EH II, 502


skars

skars, -s Warkl. n. FBR. XI, 122, Skaista, ein Kirchturm.

Avots: EH II, 502


skars

skarstîtiês P. Alunāns, vertraulich jem. (wiederholt) berühren. Zu skar̂t 2 II.

Avots: EH II, 502