skūpstīt

I skûpstît (li. skupstyti "küssen" Miežinis) C., PS., skûpstît 2 Bl., Nigr., Arrasch, -u, -ĩju, tr., küssen: ruoku, lūpas. skûpstît pirkstu C., PS., = čūpstît (in den Mund steckend ablecken) pirkstu. Refl. -tiês, sich,einander küssen.

Avots: ME III, 908


skūpstīt

I skûpstît: (nur als ein Buchwort) Dobl. (mit û 2 ), Dunika (mit ũ ); "sūkāt" Jürg. (mit û 2 ): s. sukura graudu; "ar lūpām pīkstināt" Erlaa: pate tur skùpsta 2 , un kaķis duomā, ka pele pīkst, Refl. -tiês: mieža jumis skūpstījās ar apiņa ce̦kuliņu BW. 28541.

Avots: EH II, 517


skūpstīt

II skūpstît, -u, -ĩju, aufhetzen Dalbingen n. U. Wenn mit ps- aus -bs-, etwa zur Wurzel von skubinât? Vgl. auch aschwed. skuppa "laufen", sowie mhd. schüpfen "in schwankende Bewegung bringen" u. a. (bei Ftck Wrtb. III 4, 469).

Avots: ME III, 908