Paplašinātā meklēšana

Meklējam 'statiņš' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā

'statiņš' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:

Šķirkļa skaidrojumā (10)

bāliņš

I bãliņš,

1): auzas, kad labi paaugušas, sien un ceļ bāliņuos Grob. linu bāliņā ir apmē̦ram 10-12 saujas ebenda. vējš bāliņu izārdījis ebenda. rudzu bāliņš (= statiņš) Funkenhof, Perkuhnen.

Avots: EH I, 208


dalbiņš

dalbiņš,

1) = dal˜ba 7 Lipsthusen (mit alˆ); "eine Stange mit Spitze (?) und einem Querholz, damit die Garbe nicht auf den Spiess rutscht (?)" BielU.;

2) = labības statiņš vai zārds (?): apkārt celsies stalti dalbiņi A. Bergmanis Latv. Av. v. J. 1832.

Avots: EH I, 304


guba

guba (li. gubà "копна"), [Demin. gubē̦na Rutzau],

1) der Haufe:
baļķu g. LP. VI, 541; kāpuostdalviņu g. A. XX, 45; mē̦slu g. (gew. čupa); rudzu g. Etn. I, 153, [Wolm. Salis], gew. statiņš; smilšu, zemes g. Spr.; žagaru, zaru g. (gew. čupa); gruozās kâ gailis uz mē̦slu gubas. sacē̦rtam zaru zarus, saliekam gubiņā BW. 30559. Am bekanntesten siena guba,

a) kompakt und ordentlich zum Schutz vor dem Regen aufgehäuftes Heu;

b) = kaudze Ligat;

c) in manchen Gegenden wird mit guba ein grösserer und mit
tupezis ein kleinerer Heuhaufen bezeichnet: sienu vakaruos sakŗauj tupešuos (tupežuos, = mazākās čupiņās), kad siens maz kuo pažuvis, vai gubās (lielākās), kad gatavs uz mājās vešanu Turlau Etn. III, 103. gubu gubām, haufenweise, in grosser Menge: te circeņu gubu gubām. un laime atnākusi ar gubu Upīte Medn. laiki 67. Der Lok. gubā, zusammen: lai šis tām aitām ejuot apkārt un grìžuot gubā LP. VI, 625. ubags sakrita gubā A. XXI, 32;

2) in Vergleichen zur Bezeichnung der Körperfülle:
guba, guba māsiņa, kas tuo gubu kustinās? BW. 17080. ir jau ar mātīte kâ siena guba JR. IV, 76. Wohl zu gubt.

Avots: ME I, 673


ķūķis

[ķũķis, ein Roggenhäufchen (statiņš) Bassen im Kreis Hasenpot; ķùķītis 2 Bers. "ein Bündelchen".]

Avots: ME II, 393


kūliņš

I kùliņš,

1) = kùlenis 1: kūliņus [stādīt Dond.] od. mest LP. IV, 223 ;

2) = kùlenis 2 U., Plutte 102 ;

3) kûliņš 2 Lis.], die Garbe ;
in Dond.: mehrere Garben zu einem Haufen aneinander gelehnt (= statiņš) ;

4) ein Klotz, vorzüglich ein solcher, den man bei den Lubbendächern braucht, um die Lubben zu befestigen
Mag. IV, 2, 123 ;

5) das Flechtwerk von Stäben auf dem Bauernschlitten
U. [s. Bielenstein Holzb. 548.] Vgl. kùlis.

Avots: ME II, 335


runiņa

runiņa Oppek. n. U., Mar. n. Rkr. XV, 133, Alswig, Korwenhof, Mahlup, Alt- u. Neu-Laitzen, Annenhof (Ksp. Marienburg), Auguliene, ein Haufe zusammengestellter (Roggen)garben mit einer Garbe als ce̦pure darauf: rudzi jau nuopļauti, - runiņas vien re̦dz uz lauka Mar. atlaiduos pie rudzu runiņas un skatījuos pār bē̦rzu galuotnēm uz augšu Latv. Etwa aus r. pyнó "Haufe"? Zur Deminutivform vgl. statiņš od. statiņa.

Avots: ME III, 562


stadiņš

stadiņš,

1) der Spricker
U., Bielenstein Holzb. 177;

2) der Sprickenzaun
Wid.;

3) = statiņš, der Getreidehaufen: rudzu stadiņi Oselshof; stadiņi, aufrecht an einander gelehnte Flachsoder Getreidegarben Bers., Schibbenhof; stadi(ņi), kleine Roggen- oder Gerstenhaufen Hirschenhof;

4) eine Stütze für junge Bäumchen oder Äste Frauenburg.
Nebst gr. στάδιος "stehend, steif" resp. σταϑερός "stehend, unbeweglich, fest" zur Wurzel von stāt; vgl. auch stadags.

Avots: ME III, 1037



stats

stats,

1): statiņi

b): auch Marienhausen;

2): auch Auleja, Borchow, Daudsewas, Kaltenbr., Koddiak, Lasd., Līvāni, Selb., Warkl., Višķi; statiņš - auch A.-Bergfried, Burtn., Druw., Erlaa, Gold., Iw., Kolberg, Luttr. (unbek. in Treiden); tam ir stati tīrumā Tdz. 54093. ein
stats besteht aus 10 Kornbünden Kreuzb. n. BielU.

Avots: EH II, 572


stats

stats (li. stãtas "Reihe", gr. στατός; "gestellt", lat. status "festgesetzt", an. staƥr "stätisch"),

1) ein Pfahl, Pfosten, Pallissade
L., U.; nuostājies kâ stats Bers.; Plur. Demin. statiņi,

a) die aufrechtstehenden Zaunspricken
Walk n. U., die Hölzer am Staketenzaun N. - Schwanb., Zaunhölzer mit spitzen Enden Gr. - Busch.; egles lietuo sē̦tas statiņuos Konv. 2 764. statiņu sē̦ta Plutte 72. viņš aptaisīja ap dārzu statiņu sētiņu Gr. - Buschh.;

b) ein Zaun aus aufrecht stehenden Hölzern
Döbner n. U.;

2) stats U., Spr., Kurl. n. Etn. I, 153, Nigr., Lubn., Bers., Setzen, Schlossberg, Lixna, Fehteln, Selb., Nerft, Memelshof, Gr. - Buschhof, Warkh., Meiran, Saikava, Pilda, Dagda, Demin. statiņš U., Salisb., Ruj., Seyershof, AP., N. - Peb., Nötk., Altenwoga, Sessw., W'rddrisch, Lös., Kalzenau, Laud., Saikava, Uodziena, Pilda, Meiran, Kokenhusen, Kreuzb., Setzen, Wallhof, Bershof, Alt - Rahden Schönberg (selten gebr.), Kirchholm, Ekau (selten gebr.), Grünh., Gr. - Sessau, Kr. - Würzau, Wilzen, Samiten, Gr. - Autz, Stenden, Iw., Behnen, Bixten, Kurs., Remten, Rönnen, Grenzhof, Prawingen, Pampeln, Fockenhof, Zeezem, Selg., Waldegalen, Sassm., Erwalen, Appricken, Hasenpot, Wain., Nigr., Stirniene, statiņa U., Karls., Plm., Ronneb., Drosth., Schujen, Jürg., Serben, Gotthardsberg, Homelshof, N. - Peb., N. - Laitzen, Meselau, Sessw., Lös., Fossenberg, Matkuln, Wahnen, Ellei, Sakkenhausen, Schwarden, häufiger der Plur., Getreidehaufen (Gubben) in Reihen auf dem Felde, Korngubben, Kornhaufen
U., Garbenhaufen Dr., Roggenhäufchen Kurl. n. U.; rudzu, linu statiņi Nigr. aiz kviešu statiņām (Var.; gubiņām ) BW. 349I5. pie auzu statiem LP. Vil, 720. labības stati Stari III, 109, ābuoliņš statuos Lubn. nuo pūrvietas iznāca pa 25 stati (Roggenhäufchen) Selb. nest kūļus kuopā un sliet statuos Niedra. statiņuos sace̦ltie rudzi Lautb. Luomi 65. Džūkstē pļāvējs pats neceļuot gubas (statiņus) Etn. III, 90. druva čakli apklājas statiem, stirpām, gubām Kaln. Uozuolk. m. 25. tikai statiņas un... rugāji rāda, ka te reiz zē̦lusi labība Skuolas dsuva II, 86. auzu gabalā lāči... izputinājuši... statiņas Upīte Medn. laiki 14. viņš nuolika izkapti un strīķi pie stata Līguotnis Stāsti II, 28;

3) (li. statùs) steil
PlKur.;

4) "?": katrs mirst, kuo trāp[a] šis nāves stats
(für skats?) Lautb. Vidv. II, 40. Zur Wurzel von stât.

Avots: ME III, 1048