stìngrêt ² -ẽju, intr., stramm, straff werden: ruoka stingrē, die Hand zieht sich straff zusammen (zum Ausholen, Schlagen) Warkl. Refl. -tiês,

1) kräftig
(stingrs) werden (mit iñ) Siuxt, Nötk.: darbā stingrēties Bers.;

2) stiñgrēties Drosth., Tadaiken "cīnīties".

Avots: ME IV, 1070

stìngrêt ² , Refl. -tiês,

2): ejiet, puiši, s. (= lauzties)! Lasd.

Avots: EH II, 580