stīgt

stīgt, Praes. stidzu Lubn. od. stīgstu, Praet. (Memelshof) stīdzu od. (Bauske, Wandsen, Ruj.) stīgu, intr., spriessen, ausschiessen; sich ranken: stādi... stîgst 2 garumā vien Dond. n. FBR. VI, 67, Bauske, Wandsen, Ruj., Widdrisch, (mit î) Lubn., Saikava, Gr. - Buschhof. stāds, nuo... sē̦klas stīdzis A. v. J. 1900, S. 402. spuožai saulei pretī stīgt Duomas II, 94. manas duomas... uz augšu stîdz 2 Janš. Dzimtene IV, 130. Refl. -tiês, sich schlängeln: braslis tur pat līdzās pa cietu granti stīdzas Atvari un brasli 3. Zu stîga.

Avots: ME IV, 1075


stīgt

stīgt, Refl. -tiês,

2) lang und dünn auswachsen
(mit î ) Nötk.

Avots: EH II, 582