stūdīt
stūdît,
-u, -ĩju, = stuidît 2: sunīt[i]s rēja rejamuo, es pastūdu stūdāmuo (Var. pastuidu stuidāmo, parīdu rīdāmuo); jau es zinu stūdīdama, nenāks mani bāleliņi BW. 14461, 4 var.; = rãt (schelten) Schibbenhf (mit ũ ). Zu studît?Avots: ME III,
1108
stūdīt
stūdît, ‡
2) "lesen lehren" (mit ũ ) Neuhausen.Avots: EH II,
597