svenkot

sve̦ñkuôt C., schwingen U. Refl. -tiês, hin und her schwanken, wackeln U., St. Wohl aus nd. swenken (in Grimms Wrtb. unter schwenken).

Avots: ME III, 1150


svenkot

sve̦ñkuôt, Refl. -tiês: kâ tu sve̦nkuojies nuo vienas uz uotru pusi Lange L. Ārste 34.

Avots: EH II, 615