sîkstêt (li. šykštẽti "geizen"), -u, -ẽju, zäh werden (vom Holz od. von der Gesundheit eines Menschen) Plm. n. RKr. XVII, 76 f.; nicht gedeihen im Wachstum Lis.

Avots: ME III, 853

sîkstêt: prs. sîkstēju od. sîkstu Lasd. u. a. n. FBR. IX, 148; kuoks jau sācis s. ("kļūt sīksts"); nevar vairs gludu nuoēvelēt Saikava.

Avots: EH II, 492