tētuks

tẽ̦tuks Bauske, (mit ) Segew., tè̦tuks 2 A.-Schwanb., Deminutivform zu tēte, Väterchen: atnāca tam ziņa, ka tētuks pēšņi miris MWM. VIII, 486.

Avots: ME IV, 176


tētuks

tẽ̦tuks: auch Anekd. IV, 11; Demin. zu tē̦vs; der Gatte (im Munde der Frau; mit è 2 ) Sonnaxt.

Avots: EH II, 678