taršķēt

tar̃šķêt (li. tarškė´ti "klappern"), -u, -ẽju Stomersee, = tarkš(ķ)êt,

1) rasseln, klappern, knarren
Adl. (mit ar̂): dzirnavas sāk tar̂šķēt Schwanb., (mit àr 2) Gr.-Buschhof. ieplīsuši trauki taršķ Celmiņ. dzilnas taršķ N.-Schwanb.;

2) schwatzen, plappern
Adl., Golg. (mit ar̂), Gr.-Buschhof (mit àr 2). Zu terškêt.

Avots: ME IV, 133