taurēt

I tàurêt: auch (mit aũ) AP., (mit 2 ) Seyershof (hier auch: laut weinen). Refl. -tiês: auf einem Horne blasend einander von sich zu wissen geben Adsel (mit au), Seyershof.

Avots: EH II, 669


taurēt

II tàurêt 2 Warkl., -ẽju, falten, zusammenrollen Zaļm. Refl. -tiês (mit àu 2) Golg., Warkl., N.-Schwanb., Stomersee, sich falten, sich zusammenrollen: plāns dēlis, papīra luoksne karstumā sāk taurēties. ka[d] izgāju tauteņās, kai lapeņa taurējuos BW. 23955. Wohl zur Wurzel von tauņât II.

Avots: ME IV, 139


taurēt

II tàurêt 2 : "burzīt" (mit au) Bērzgale. Refl. -tiês: "(tāsij de̦guot vai kalstaot) ritināties, grìezties taurē" (mit au) Adsel; "sagrìezties" (mit àu 2 ) Meiran; de̦ga ..., taurējās ..., švirkštēja ... un sade̦ga Pas. IX, 523.

Avots: EH II, 669