tomīt

*tuomît, zu erschliessen aus nùotuomît (?).

Avots: ME IV, 286

tomīt

‡ tomît, -īju, drücken, kneten Alswig.

Avots: EH II, 688

tomīt

tuomît: "maidzīt" (prs. tuomīju) Alswig.

Avots: EH II, 709