trasa

I trasa V., Plur. trasas U., der Tross: viņš ņēme kamieļus un ēzeļus tiem par trasu Glück Judith 2, 17. Entlehnt nebst estn. trośś dass.

Avots: ME IV, 223


trasa

II trasa, das (aus Draht gewundene) Flosstau U., Mag. IV, 2, 151, Lennew. Nebst estn. trośś "Tau" aus mnd. trosse "Tauwerk".

Avots: ME IV, 223


trasa

III trasa, eine grosse (zumeist weit vom Hofe im Walde gelegene), mit Riedgras bewachsene Wiese Nikrazen.

Avots: ME IV, 223


trasa

IV trasa "?": trasas maiss Golg., ein Sack zum Hineinstopfen von Heu oder Stroh.

Avots: ME IV, 223