I tuñtinât Dunika, Rutzau, = tutinât II 1, (in Kleider, Windeln) wickeln, hüllen: bē̦rnu. Zu tuntelêt.

Avots: ME IV, 265

II tuntinât, murmeln, leise (vor sich hin) sprechen: ve̦cie tē̦vi kaktā ilgi abi divi paklusām tuntināja Druw. Vgl. duñdinât.

Avots: ME IV, 265