tīlēties

tìlêtiês 2 Sessw. "= tielêties, zanken".

Avots: ME IV, 201


tīlēties

tìlêtiês 2 ,

2) "etwas tun wollen, aber einer Aufforderung es zu tun widersprechen"
(?) C.: kuo nu tĩlējies? nāc vien!

Avots: EH II, 685