I tilêt, -u (Dond., Nigr.) od. -ẽju (A.-Autz), -ẽju, bleichen (von Flachs, Hanf; intr.) A.-Autz, Nigr., "dēdēt" Dond., Schibbenhof: izmē̦rcē̦tus linus liek uz lauka tilēt Schibbenhof. lini tilē, kad tuos izklāj A.-Autz. bijām izlaist linus tilēšanai Janš. Dimtene IV, 170. (mati) gaiši kâ labi tilējuši lini Bandavā II, 249. kaņepes bija izkliestas, lai til Dünsb. Zu tale II; in der Bed. "dēdēt" vielleicht identisch mit aksl. talēti "vermodern", vgl, auch tilt I.

Avots: ME IV, 187

II tilêt, = pilêt, tropfen, herabfliessen (vom Speichel) Nötk. Zu tilē̦ns? Doch vgl. auch tilinât V 1, sowie gr. τέλμα "Schlamm" u. a. bei Walde Vrgl. Wrtb. II, 642.

Avots: ME IV, 187

III tilêt, heulen, winseln, flennen Wid.

Avots: ME IV, 187