tīteklis

tīteklis,

1) was gewickelt ist (z. B. ein Knäuel)
Nötk. (mit î); das zu Wickelnde (mit î) Ramkau;

2) die Ranke (z. B. von Erbsen, Hopfen)
Domopol (mit î), Meiran (tîte̦kls); "staipeknis" Allasch, Laud.;

3) das Spinngewebe
N.-Peb.;

4) = tîtavas 1 Ramkau (mit î); "dziju uztinamais" Ruhental; "worauf gewickelt wird": gribu tīt dziju kamuolā; paduod man kādu tītekli! Sessw.;

5) tiņājas kā tī teklis, sagt man von einem Hunde, der immerfort im Wege ist
N.-Peb. Etwa aus tītenis + tineklis?

Avots: ME IV, 206