uzàust, anbrechcn, erscheinen, eintreten (perfektiv): gaisma uzaust. cerība uzaust.

Avots: ME IV, 315

uzaûst,

1) weben
(perfektiv): uzaust sev jaunu kārtu:

2) hinzuweben:
uz aust vēl kādu uolekti virsū;

3) aufweben:
aude̦klam uzaust rakstu. Refl. -tiês,

1) für sich weben
(perfektiv): uzausties sev jaunu kāŗtu;

2) viena strīpa lieka uzaudusies, es erweist sich, dass ein überflüssiger Streifen gewebt ist.
man uzaudās par daudz, es passierte mir, dass ich zu viel webte.

Avots: ME IV, 315

uzaûst,

1): ziema bija uzaudusi ļuoti stipru palagu (gemeint ist die Schneeschicht)
Jauns. Raksti VII, 85.

Avots: EH II, 717