uzkraukāt

uzkraũkât, uzkŗaũkât, Schleim, Speichel auf etw. auswerfen (perfektiv): uzkraukāt kam virsū.

Avots: ME IV, 344


uzkraukāt

uzkŗaũkât, s. uzkraũkât.

Avots: ME IV, 345