uzkravāt

uzkravât, s. uzkŗavât.

Avots: ME IV, 344


uzkravāt

uzkŗavât, uzkravât,

1) wiederholt aufladen, aufpacken, aufhäufen;

2) aufräumen:
uzkŗavāt istabu Dunika. Refl. -tiês, sich mit Hab und Gut hinaufbegeben: saimnieks uzkravāsies uz bēniņiem MWM.

Avots: ME IV, 345


uzkravāt

uzkrāvât Für., aufräumen.

Avots: EH II, 725