vè̦zda 2 (li.
*vėzda "Keule" Arch. Philol. I, 136) Auleja, Ekengraf (z. B. LP. VI, 539), Gr.-Buschh., Kaltenbrunn, Kreuzb., Kr., Lassen, Lixna, Nerft, Oknist, Schwanh., Skaista, Warkh., Wessen,
vē̦zds (li.
vė˜zdas LChr. 333,
21, Būga KSn. I, 167) Alksnis-Zundulis,
= vē̦za I, ein Stock, Prügel Oberl. n. St. und U., Memelshof, Setzen, Sonnaxt:
gāja . . . uz . . . vē̦zdas atspiezdamies Jauns. III, 266.
saskrēja kāzinieki . . . ar mietu un vē̦zdām Pas. I, 157 (aus Preili; ähnlich I, 158, aus Kolup).
zemnieks pacēle vē̦zdu IV, 19 (aus Ružina),
satiku vīru ar vē̦zdu LP. V, 328.
vē̦zds ruokas re̦snumā Alksnis-Zundulis.
ar lielu dzelzs vē̦zdu duot pa pakausi Druva II, 441.
deva... vē̦zdu par muguru BW. 33318.
sutinātas mīkstas vē̦zdas 32462 var.
saliektām lazdas vēzdiņām Veselis Trīs laimes.
Wenn (s. Slblt. Et. 111 und Būga PФB. LXV, 324) li. zd aus žd entstanden sein kann, wohl zu vē̦za I mit dem Suffix von li. lazdà. Sonst entweder zur Wurzelform u̯ē-s- (bei Walde Vrgl. Wrtb. I, 222), oder (nach Scheftelowitz KZ. LVI, 182) zur Wurzel von ve̦dga. Weniger empfiehlt sich die Zusammenstellung mit ai. vájra-ḥ "Donnerkeil" und av. vazra- "Keule", weil man es dann von vēzēt trennen müsste.Avots: ME IV,
573