vauska
vauska,
1) comm., ein Schwätzer
Mag. XIII, 3, 66, Setzen n. Etn. II, 129; "kas nevajadzīgu runā ar visu muti" Meiran; "wer alles sehr laut tut und spricht" Borchow;
2) "das Lärmen, Tollen":
vauskas vien iet; nevar ne apklausīties Oberland.
Avots: ME IV, 487
1) comm., ein Schwätzer
Mag. XIII, 3, 66, Setzen n. Etn. II, 129; "kas nevajadzīgu runā ar visu muti" Meiran; "wer alles sehr laut tut und spricht" Borchow;
2) "das Lärmen, Tollen":
vauskas vien iet; nevar ne apklausīties Oberland.
Avots: ME IV, 487