vindele

I viñdele Frauenb., Kalnzeem, Popen u. a., viñdelis Kabillen, Kalnzeem, Popen, Siuxt u. a., vindulis Usmaiten, Wain., viñduls Essern, Schrunden, viñduolis Warwen, viñdals Dond., Plur. viñduliņi Usmaiten, die Kinderwindel: ņem vindalu un satin bē̦rnu! Dond. Nebst. li. viñdelis aus dem Deutschen.

Avots: ME IV, 599


vindele

I viñdele: ar deķiem, vindelēm BW. 35530, 4.

Avots: EH II, 785


vindele

*II vindele od. *vindelis, = vindulis III: tie cēle tam priekšā ... tīru me̦du (vindeli) Vermehrtes lett. Handbuch v. J. 1685, S. 41.

Avots: ME IV, 599