vindât Frauenb., Siuxt u. a., -ãju, vindêt U., (mit iñ ) Wandsen, (mit ìn ² ) Golg. -ēju, mit der Winde, dem Brunnenschwengel heraufziehn: vindāt nuo akas ūdeni. Aus mnd winden.

Avots: ME IV, 599

I viñdât: ūdens tai tālu jāvindā Austriņš Raksti VII, 432.

Avots: EH II, 785

‡ II vìndât ² Liepna, = vinnêt, bewältigen.

Avots: EH II, 785