vīpsnât,
-ãju,1) vĩpsnât Allendorf, A.-Ottenhof, Dunika, Grobin, Grünh., Grünwald, Naud., Nikrazen, Pankelhof,
vìpsnât 2 Aiviekste,
vipsnât C., Sonnaxt, Stockm.,
vîpsnât Baltinow, Šķilbē̦ni,
vĩpsnât 2 Ekau, Essern, Kr.- Würzau, Līn., Schibbenhof, Selg., Siuxt,
vīpsnât Bers., Gr.-Würzau, Kalzenau, Lennew., Lubn., Meiran, Memelshof, N-Peb., Rutzau, Sessw., Vīt.,
vìpsnêt 2 Stockm.,
vīpsnêt Kosenhof,
vipsnuôt Stockm.,
vîpsnuôt 2 Wandsen,
vìpsnuôt 2 Erlaa, Lennew., Ogershof,
vīpsnuôt Wid.,
(ein wenig) ironisch oder verschmitzt lächeln, schmunzeln; vĩpsnât Kurs.
"gedankenvoll lächeln"; vīpsnât Vīt.,
den Mund zum Pfeifen verziehen;2) (mit den Augen) winken N.-Peb., (mit ì
2 ) Schwanb.,
(vìpsnêt 2 ) Gr.-Buschh.;
3) vìpsnât oder
vìpsnêt "prahlerisch, selbstbewusst (etwas) sagen" Nötk.
Nebst li. vypsóti "mit halboffenen Lippen hafblachend dastehen" zu vīpnuôt I.Avots: ME IV,
640