virze

I virze,

1) s. vir̂za;

2) = virsis: caur siliņu nevediet: sila virze (Var.: virši) kājas bada BW. 18272, 9 var. Zur Bed. 2 vgl. virzis.

Avots: ME IV, 619


virze

I virze,

1): izmin virzes! BW. 32523, 1 var.

Avots: EH II, 789


virze

II virze Rutzau, = birze. Wohl zu virz(î)t.

Avots: ME IV, 619