vājāt, -ãju,

1) schwächen, kränken
L., St., Bergm. n. U. (n. U. "wird kaum gebraucht");

2) "schwach, krank werden"
(?) Nötk. (mit â ).

Avots: ME IV, 493

I vājāt,

1): auch Lng.

Avots: EH II, 761

‡ II vājât Siuxt n. BielU. "= vajât".

Avots: EH II, 761