zabināt

zabinât,

1) "?": gans cauru dienu tuos luopus zabina uz tuo plikuo atmatu Frauenb.;

2) zu erschliessen aus

a) aizzabinât,

b) nuozabinât.

Avots: ME IV, 678


zabināt

zabinât,

2): "= zabât" Stenden.

Avots: EH II, 800