ziedināt
ziêdinât (li. žiedinti "держать до расцвѣта" Miežinis),
1) (auf)blühen machen, lassen
Bers., C., Dond., Golg., Nötk., Serbigal: puķi, stādu;
2) (mit einem Pinsel) Farbflecken auf eine Wand spritzen
Seltingshof;
3) bunt färben:
uolas ziedināt Bauske;
4) = vèltît 1, beschenken, (mit Brautgeschenken) ausstatten: pat upi, kuŗai pāri brauca, ziedināja Pūrs I, 109. kuo es Ve̦ntu ziedināj[u]? BW. 18448, 1. re̦ta bija mātes meita, kas zemīti neziedina; man bij dē̦li, man bij meitas, es zemīti ziedināju VL. aus Durben;
5) altbacken werden lassen:
maizi Frauenb.
Avots: ME IV, 739
1) (auf)blühen machen, lassen
Bers., C., Dond., Golg., Nötk., Serbigal: puķi, stādu;
2) (mit einem Pinsel) Farbflecken auf eine Wand spritzen
Seltingshof;
3) bunt färben:
uolas ziedināt Bauske;
4) = vèltît 1, beschenken, (mit Brautgeschenken) ausstatten: pat upi, kuŗai pāri brauca, ziedināja Pūrs I, 109. kuo es Ve̦ntu ziedināj[u]? BW. 18448, 1. re̦ta bija mātes meita, kas zemīti neziedina; man bij dē̦li, man bij meitas, es zemīti ziedināju VL. aus Durben;
5) altbacken werden lassen:
maizi Frauenb.
Avots: ME IV, 739