zlaņķēt

I zļaņ̃ķêt, dauernd regnen Schibbenhof˙efl. -tiês,

1) laîstîtiês 1: meitas zlaņ̃ķējas pie veļas baļļas Schwitten;

2) tad ta nu zlaņ̃ķẽjas! vom Schlackenwetter gesagt
Schwitten.

Avots: ME IV, 745


zlaņķēt

II zlaņ̃ķêt "stipri saspiest (piem., rāceņus bedrē)" Schibbenhof; unordentlich hinwerfen (z. B. Holz, Reisig, Kornsäcke) Pernigel; (etwas Feuchtes) unordentlich zusammenwerfen Nötk.

Avots: ME IV, 745


zlaņķēt

III zlaņ̂ķêt Vank. "schimpfen".

Avots: ME IV, 745